Durkheim Emile (ur. 1858 – zm. 1917) francuski filozof i socjolog, od 1887 wykładowca pierwszej katedry socjologii w Europie (Bordeaux), następnie wykładowca (od 1902 roku) i profesor socjologii na Sorbonie (od 1906 roku). Jeden z pionierów socjologii empirycznej; jego główną dyrektywą było badanie zjawisk społecznych w taki sam sposób, w jaki bada się zjawiska przyrodnicze (patrz: Zasady metody socjologicznej, 1895, wyd. polskie 1968).

Swoje postulaty metodologiczne przedstawił m.in. w dziele Samobójstwo. Studium z socjologii (1897, wyd. polskie 2006), w którym na podstawie błyskotliwie przeprowadzonej analizy statystycznej oraz osobistych obserwacji i refleksji, przedstawił własną teorię samobójstw.