Jednorodność skali to taka cecha skali pomiarowej, że znajdujące się na niej warianty odpowiedzi o wymowie negatywnej oznaczone są najniższymi wartościami liczbowymi (np. od 1 poczynając), a odpowiedzi o wymowie pozytywnej oznaczone są wartościami najwyższymi. Możliwa jest zresztą sytuacja odwrotna (odpowiedziom pozytywnym przypisuje się wartości najniższe, a odpowiedziom negatywnym wartości najwyższe). To, w jaki sposób oznaczamy odpowiedzi negatywne i pozytywne jest kwestią umowną. Istotne jest, aby na skali nie pojawiały się obok siebie odpowiedzi negatywne i pozytywne, oznaczone równocześnie tymi samymi wartościami. Najłatwiej wyjaśnić to na przykładzie skali, które nie jest jednorodna.

Przykład: wyobraźmy sobie dwa stwierdzenia dotyczące poziomu optymizmu na skali
od 1 do 5, gdzie 1 oznacza „zdecydowanie się nie zgadzam”, a 5 „zdecydowanie się zgadzam”.

A. Sytuacja gospodarcza kraju rozwija się w dobrym kierunku.
B. Obawiam się pogorszenia swojej sytuacji materialnej.

Na takiej skali osoba optymistycznie nastawiona w ocenie sytuacji gospodarczej kraju zaznaczy odpowiedź 5 („zdecydowanie się zgadzam”), ale w ocenie swojej sytuacji materialnej zaznaczy już odpowiedź 1 („zdecydowanie się nie zgadzam”). Chociaż respondent wskazał na skali odpowiedzi oznaczone skrajnymi wartościami liczbowymi,
to rzecz jasna ilustrują one ten sam wymiar postawy respondenta: optymizm. Skala taka, chociaż niejednorodna, jest oczywiście najzupełniej prawidłowo zbudowana. Komplikacje mogą pojawić się natomiast w trakcie późniejszej analizy danych. Gdybyśmy chcieli wyliczyć np. „średnią arytmetyczną” optymizmu respondenta, to najpierw należałoby zamienić wartości odpowiedzi przy wybranych stwierdzeniach. W przeciwnym wypadku nasza „średnia” nie miałaby żadnego sensu. Procedura, za pomocą której sprawimy, że nasza skala stanie się jednorodna, nazywana jest odwracaniem skali.