Metoda dokumentów osobistych to technika badawcza w socjologii empirycznej, polegająca na gromadzeniu i analizie danych oraz informacji zamieszczonych w różnego rodzaju źródłach pisanych, będących zapisem życiowych doświadczeń ludzi: listach, pamiętnikach, autobiografiach, wspomnieniach, kronikach, dziennikach itp. Współcześnie do różnych rodzajów dokumentów osobistych można zaliczyć również blogi internetowe.

Metoda dokumentów osobistych została spopularyzowana przez Floriana Znanieckiego i Williama Isaaca Thomasa, autorów studium Chłop polski w Europie i Ameryce (The Polish Peasant in Europe and America, t. 1 – 5, 1918 – 1920, wyd. polskie 1976). W pracy tej autorzy opisywali zmiany w postawach i poglądach emigrantów przybywających na początku XX wieku z Polski do Stanów Zjednoczonych. Materiałem źródłowym wykorzystywanym przez Znanieckiego i Thomasa były właśnie zachowane listy emigrantów wysyłane do rodzin pozostałych w kraju, ich dzienniki, wspomnienia itp.